4 πράγματα που στο μέλλον θα μοιάζουν παρανοϊκά, αλλά σήμερα είναι στην καθημερινότητά μας
1) Κυκλοφορούμε με τα αμάξια μας, οδηγώντας τα εμείς οι ίδιοι.
Κι αυτό είναι τρελό. Γιατί ανά πάσα στιγμή μπορεί κάποιος να αφαιρεθεί, να τρομάξει, να τον προδώσουν οι αισθήσεις του, να μην κάνει σωστά έναν υπολογισμό και να βρεθεί πάνω μας. Τέτοιες ιστορίες συμβαίνουν καθημερινά και (ελπίζω) σύντομα θα λάβουν τέλος με την άνοδο των αυτοοδηγούμενων αυτοκινήτων.
2) Κυκλοφορούμε χωρίς καμία προστασία, με το δέρμα μας (κι εμάς τους ίδιους) τις περισσότερες φορές εκτεθειμένο σε οποιονδήποτε κίνδυνο.
Ένα μικρό παιδικό παιχνίδι αν πέσει από ύψος στο κεφάλι μας, είναι ικανό να μας στείλει νοσοκομείο ή και ακόμα πιο «μακριά»! Αν κάτι αιχμηρό έρθει σε επαφή με το δέρμα μας, θα αρχίσουμε να αιμορραγούμε. Νομίζω πως στο μέλλον θα θεωρείται παράνοια το να βγαίνεις από το σπίτι.. απλώς με τα ρούχα σου. Όταν το σκέφτηκα πρώτη φορά μου φάνηκε τραβηγμένο και αστείο, όμως αν δείτε πόσο συχνά είναι τα ατυχήματα, οι δολοφονίες, τα μαζικά χτυπήματα, οι τρομοκρατικές επιθέσεις, που θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί αν φορούσαμε τον κατάλληλο εξοπλισμό, θα καταλάβετε τι μέγεθος ανθρώπινου πόνου θα γλιτώναμε. Δε μιλάω απαραίτητα για κράνη, ειδικές ζώνες, προστατευτικά θώρακα (αν και η τεχνολογία μας αυτή τη στιγμή σε κάτι τέτοιο παραπέμπει). Για σκεφτείτε λίγο πιο μακριά. Ασπίδες προστασίας σώματος με ειδικά πανάλαφρα υλικά, αόρατα πλέγματα που θα μας κάνουν “απόρθητους”, χρήση της νανοτεχνολογίας και άλλες μέθοδοι που σήμερα ούτε καν μπορούμε να φανταστούμε. Μιας και όλοι πια μιλούν για τη “θεοποίηση” του ανθρώπου μέσω της τεχνολογίας τα επόμενα χρόνια (ένα δείγμα), με “υπερδυνάμεις” που παλαιότερα θα ήταν επιστημονική φαντασία, φαντάζεστε κάποια θεότητα που θα πέθαινε απλώς επειδή της έπεσε μια γλάστρα στο κεφάλι από απροσεξία στο πότισμα κάποιας κυρίας που μένει στον τέταρτο; Λίγο οξύμωρο – δε βρίσκετε;
3) Κάνουμε ακόμη τις δουλειές του σπιτιού.
Σκουπίζουμε, σφουγγαρίζουμε και πλένουμε πιάτα, στρώνουμε κρεβάτια και απλώνουμε ρούχα. Σπαταλάμε χρόνο και ενέργεια από την καθημερινότητά μας – χρόνο που θα μπορούσαμε να τον διοχετεύσουμε σε δημιουργικές ασχολίες ή σε κάτι που μας ευχαριστεί! «Μα να… ρομποτοποιήσουμε τα πάντα;» , θα αναρωτηθεί κάποιος. Θέλω να πιστεύω πως οι δουλειές του σπιτιού θα εκτελούνται από μηχανές.. και θα είναι αυτό για τον μελλοντικό άνθρωπο τόσο αυτονόητο, όσο το πάτημα του κουμπιού των πλυντηρίων μας, που ανέλαβε να ξεκουράσει εκατομμύρια γυναίκες από τη σκάφη.
4) Παχαίνουμε αν τρώμε όσα μας φαίνονται νόστιμα.
Άλλο πάλι αυτό… Μα είναι δυνατόν η σιλουέτα μας να είναι ανάλογη της ποιότητας και της ποσότητας της τροφής που καταναλώνουμε; Μπα… Δε το θέλουμε αυτό! Σε μερικά χρόνια από σήμερα, η τροφή δε θα έχει να κάνει με την εμφάνισή μας, καθώς θα έχουν βρεθεί τρόποι ελέγχου των κιλών μας με τον ανάλογο προγραμματισμό του οργανισμού μας. Γιατί μια ηδονή όπως το φαγητό να μας βγαίνει ξινή;