Η Αμφίπολη και τα ..αμφιλεγόμενα επικοινωνιακά τρικ

Πολλή “φασαρία” γίνεται καθημερινά στα δελτία ειδήσεων και σε ενημερωτικά sites σχετικά με την Αμφίπολη και τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις. Πυρετός, ενημέρωση, απόψεις ειδικών που συγκρούονται και αλληλοαναιρούνται, σενάρια, καταστροφολογία, κυβερνητικές ανακοινώσεις – από μια κυβέρνηση που προσπαθεί να καπηλευτεί τα γεγονότα και να αυξήσει έστω κατά ψήγματα τη δημοτικότητά της, ποντάροντας σε μια κλασική συνταγή : την ενίσχυση του πατριωτισμού, την ενίσχυση της ελληνικής υπερηφάνειας.

Ωστόσο, αναρωτιόμαστε, χωρίς καθόλου να υποτιμούμε το τι μπορεί να ανακαλυφθεί τελικά στην Αμφίπολη, αν η είδηση αυτή χρήζει τέτοιας δημοσιότητας, αν είναι τόσο σημαντική που να φιγουράρει ως πρώτο θέμα και να μονοπωλεί το ενδιαφέρον. Οικογένειες πεινούν, νέοι μένουν άνεργοι, χρέη απλήρωτα, πλειστηριασμοί εξελίσσονται, άνθρωποι απελπίζονται, η χώρα καταρρέει.

Αλήθεια, έχει τόση σημασία το ποιος βρίσκεται θαμμένος στην Αμφίπολη; Σε τι θα αλλάξει η ανακάλυψη αυτή, την καθημερινότητα μιας οικογένειας με χίλια προβλήματα; “Δε θα ‘χουμε ρεύμα αύριο, μα δε βαριέσαι, ο Μεγαλέξανδρος είναι στην Αμφίπολη, πωπώ νιώθω χορτασμένος από αυτό, είμαι Έλληνας στο κάτω κάτω, φτωχός, μα Έλληνας”. Μιας και δεν μπορούμε να διανοηθούμε κάτι τέτοιο, είμαστε λίγο αλλεργικοί σε παρόμοιες ειδήσεις- όχι τόσο για τα γεγονότα, όσο για το πώς αυτά με δόλιο τρόπο χρησιμοποιούνται και προβάλλονται, με στόχο τη μαζική χειραγώγηση.

Γιατί, καλό το παρελθόν και αξιόλογο, άξιοι και παινεμένοι οι πρόγονοι, μα τι γίνεται με το κατεστραμμένο παρόν; Τι θα κάνουμε με το μέλλον, που έχει ήδη υποθηκευτεί, για αρκετές δεκαετίες;

Το μέλλον για να χτιστεί σωστά, δε θέλει το κεφάλι στραμμένο μόνο πίσω.. Απαιτεί ανοιχτά μυαλά και τα κεφάλια ψηλά, ώστε να ξεπεράσεις τον πρόγονό σου και τον χτεσινό εαυτό σου. Προτιμούμε να ατενίζουμε και να οραματιζόμαστε το μέλλον, χτίζοντας σιγά σιγά συνειδήσεις στο παρόν.