Πόσους ακόμη πλανήτες χρειαζόμαστε ώστε να εξαλειφθεί η φτώχεια;

ΕΚΔΟΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ:

Ας υποθέσουμε ότι μετά από μερικές χιλιάδες χρόνια έχουμε την τεχνολογία να στείλουμε κάποιους ανθρώπους σε έναν πλανήτη στο μακρινό διάστημα, που δύναται να φιλοξενήσει ζωή.

Πώς θα επιλέγαμε να ζήσουμε σε αυτό τον πλανήτη; Δεν θα μελετούσαμε τα πάντα; Πού μπορούμε να χτίσουμε σπίτια, πού μπορούμε να καλλιεργήσουμε όλα τα απαραίτητα για την τροφή μας; Δεν θα κάναμε όλες εκείνες τις έρευνες που θα μας επέτρεπαν να αξιολογήσουμε το ρυθμό εκείνο κατανάλωσης αγαθών και πόρων του πλανήτη που θα μας είχε σε αρμονία με το φυσικό του περιβάλλον; Θα μολύναμε ανεξέλεγκτα; Δε νομίζω. Αν είχαμε την τεχνολογία εκείνη που θα μας επέτρεπε να ταξιδέψουμε μέχρι εκεί, τότε σίγουρα στο μυαλό μας θα είχε μπει καλά το γεγονός ότι αν θέλουμε να έχουμε ένα “σπίτι” που να είναι σε αρμονία με τον άνθρωπο, πρέπει πρώτα να γνωρίζουμε το “σπίτι” μας σπιθαμή προς σπιθαμή και να το φροντίζουμε για να μας φροντίζει και αυτό.

Αφήστε που ενδεχομένως να έχουμε λάβει το μάθημά μας με τον κακό τρόπο. Δηλαδή, υπάρχει η περίπτωση στην αναζήτησή μας αυτή για έναν νέο πλανήτη που να μπορούμε να κατοικήσουμε, να έχει συμβάλλει ακριβώς το γεγονός ότι η Γη δεν θα είναι πια ένας πλανήτης που μπορεί σε βάθος χρόνου να είναι ένα φυσιολογικό μέρος να ζούμε.

Όλα τα παραπάνω λοιπόν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν θα έπρεπε να φερθούμε με τον ίδιο τρόπο που φερόμαστε στη Γη σήμερα.

Ας πάρουμε ένα άλλο σενάριο.

Ας υποθέσουμε ότι σε μερικά χρόνια από σήμερα, ως δια “μαγείας” 2 ακόμα πλανήτες ακριβώς σαν τη Γη, ξαφνικά βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο μας και είναι τόσο κοντά μας όσο το φεγγάρι. Μας είναι δηλαδή σχετικά απλό να τους αποικήσουμε και να τους εκμεταλλευτούμε. Αφήνουμε εκτός σεναρίου φυσικά το γεγονός ότι μπορεί αυτοί οι 2 πλανήτες να επηρέαζαν με αρνητικό τρόπο το περιβάλλον στη Γη και υποθέτουμε ότι όλα είναι εντάξει με αυτή τη μαγική εμφάνισή τους.

Ξαφνικά λοιπόν βρισκόμαστε με τριπλάσιο πλούτο, άφθονο πετρέλαιο, φαγητό και “χώρο” για όλους! Πώς θα επιλέγαμε να αξιοποιήσουμε τον πλούτο αυτών των 2 επιπλέον πλανητών; Αν σκεφτούμε αυτό το σενάριο με τα σημερινά δεδομένα του πώς λειτουργεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα και η παγκόσμια κοινωνία, ενδεχομένως η εμφάνισή τους να έφερνε το χάος. Η κάθε χώρα θα ήθελε το δικό της κομμάτι, επιχειρηματικά συμφέροντα θα έκαναν επενδύσεις για να ρουφήξουν τους πόρους και μετά να τους πουλήσουν, ακόμα και ένας 3ος Παγκόσμιος πόλεμος μπορεί να ξέσπαγε, προκειμένου να έχει η μια ή η άλλη χώρα το προβάδισμα.

Δε θα ήθελε κανείς να συζητήσει το γεγονός ότι με την εμφάνισή τους δεν θα υπήρχε ακόμα και αυτή η “έλλειψη” που ευαγγελίζεται το σημερινό χρηματοπιστωτικό σύστημα προκειμένου να έχει στήσει το παιχνίδι της στις πλάτες των λαών. Όλοι θα έσπευδαν να ρίξουν δισεκατομμύρια σε επενδύσεις, για να βγάλουν πολύ περισσότερα. Δε θα έλεγε κανείς: “Εντάξει παιδιά ανακαλύψαμε 2 ακόμα πλανήτες. Καταργούμε το χρήμα, όλοι θα ζήσουμε ευτυχισμένοι γιατί δεν υπάρχει πλέον “έλλειψη”.

Αυτό θα έπρεπε να μας βάζει σε σκέψεις για το αν πραγματικά αυτοί που έχουν τα ηνία σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο θέλουν αληθινά την εξάλειψη της φτώχειας και της έλλειψης που δημιουργούν τις τωρινές ανισότητες.

Ακόμα και χίλιους πλανήτες σαν τη Γη να είχαμε, πάλι θα μας ήθελαν να εργαζόμαστε, να μοχθούμε, να θέλουμε τα αγαθά που μας πουλάνε, ώστε εκείνοι να έχουν ολοένα και περισσότερα.

Άρα μόνο με ένα πολύ διαφορετικό κοινωνικοοικονομικό σύστημα από το σημερινό, η εμφάνιση των 2 πλανητών αυτών θα πρόσφερε κάτι παραπάνω στην ανθρωπότητα.

Τα παραπάνω σενάρια δεν χρειάζεται να γίνουν πραγματικότητα, ώστε να έρθουμε αντιμέτωποι με τα ερωτήματα που θέτουν για τον τρόπο που ζούμε. Δεν χρειάζεται να περάσουν χιλιάδες χρόνια για να βάλουμε μυαλό, όπως στο πρώτο σενάριο, ούτε να συμβεί κάτι μαγικό όπως στο δεύτερο. Αρκεί να το σκεφτούμε σοβαρά τώρα και να βάλουμε τα θεμέλια ώστε να πραγματοποιηθούν οι απαραίτητες αλλαγές το συντομότερο στον ένα και μοναδικό πλανήτη που έχουμε σήμερα. Τη Γη.

Σχετικό βίντεο:

ΥΓ. Η έκδοση του παραπάνω κειμένου στην αγγλική γλώσσα, δημοσιεύθηκε στο τεύχος 17 του επίσημου διαδικτυακού περιοδικού του Venus Project. Περισσότερα εδώ.

ENGLISH VERSION:


How many more planets would we need to eradicate poverty?

Let’s suppose that a few thousand years from now, we have the proper technology to send some humans to an uninhabited planet far away that can accommodate human life.

How might we choose to manage this planet? Wouldn’t we investigate everything, such as where could we build houses, and where are the best places to grow everything necessary for our food? Wouldn’t we strive to allow every human on this new planet to live fully, without unfulfilled needs? Wouldn’t we do all of the research needed to learn and respect the rate at which the consumption of goods and the planet’s resources would allow us to remain in harmony with its natural environment? Would we contaminate uncontrollably? I don’t think so. If we have technology that allows us to travel that far away from Earth, then certainly we would clearly understand that if we want to have a “home” that is in harmony with us, we must first know this “home” inch by inch, and take good care of it so that this new environment remains sustainably suitable for us.

This quest for a new home planet might be crucial by that time if, due to uncontrollable exploitation and pollution of its environment, Earth is no longer able to sustain life.

As a result, all the above lead to the obvious conclusion that we should not treat this new planet in the same way that we treat the Earth today.

Let’s talk about another scenario.

Let’s suppose that a few years from now, as if by “magic”, 2 exact duplicates of Earth are found suddenly orbiting the Sun, as close to us as the moon. As a result, it would be relatively simple for us to colonize and exploit them. Of course, such close proximity of two new planets would normally affect Earth in many negative ways, but let’s assume that none of that happens with this magical appearance, leaving science and physics out of this scenario.

So, we realise that humanity suddenly has an opportunity to “own” triple the wealth: plenty of oil, food, resources and “space” for all! How would we choose to utilize the wealth of these two additional planets? Considering this fantasy scenario along with the current data of how the ‘original’ Earth’s monetary system and global society work, it would very likely bring chaos to humanity. Every country would want its own piece of land, business interests would make investments to “suck” these planets’ resources in order to sell them; we might even drive ourselves into a third world war in order to find out which nations will profit most from these spare planets’ resources.

Of course, few would want to discuss the fact that the planets’ resources would set an end to the “lack of resources” argument that is espoused by the current financial system in order to continue to perpetuate itself. Most would rush to make new investments of billions of dollars, trying to earn much more money than they already do now. None of them are likely to say: “Okay, humanity now has the goods of 2 more planets in its hands. Let’s abolish money and everyone will live without want from now and on, because there is no longer such a thing as a lack of resources”.

That scenario should really make us wonder about whether the relatively small group that currently holds the reins in political and economic terms truly wants to eradicate the poverty and scarcity issues that lead to so many current inequalities.

Even if humanity could “exploit” a thousand planets like Earth, the current system would still want people to work, to want and strive for the goods that they sell, or to be killed in useless wars in order for them to earn more and more money and power. And this is because they do not yet recognize any other alternatives of managing societies, and they do not yet understand that in a Venus Project resource­based society, where technology and science is applied to human concern, they would live far, far better than the richest people today, along with all of the people of Earth, as there are enough resources on this one ‘original’ planet to easily achieve such an advanced, truly civilized society.

So, the appearance of these two ‘spare’ planets could offer something very positive to humanity, only if we lived in a different social system than we do now; a resource­based social system that had declared all of Earth’s resources as the common heritage of all the world’s people.

These two scenarios don’t have to become reality for us to confront the many questions that need to be raised about the way we live. There is no need to wait thousands of years in order to work through all of this in our minds, as in the first scenario, or to have something ‘magical’ happen, as in the second. All it takes is for all of us to seriously think about them now, and create, as soon as possible, the foundations to apply these most necessary changes to the one and only planet we have today, Earth.