Πόσους ακόμη πλανήτες χρειαζόμαστε ώστε να εξαλειφθεί η φτώχεια; (2022 Version)
Ας υποθέσουμε ότι μετά από μερικές χιλιάδες χρόνια η Γη δεν είναι πια ένας βιώσιμος πλανήτης για εμάς και είμαστε στην αναζήτηση για έναν νέο. Με την τεχνολογία που υπάρχει, μπορούμε να κάνουμε μια “μετακόμιση”, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Πριν όμως ξεκινήσουμε, θα έπρεπε οι επιστήμονές μας να δώσουν λύσεις σε μια σειρά από καίρια προβλήματα, για να μη γίνουν και πάλι τα ίδια λάθη.
Πώς θα επιλέγαμε να ζήσουμε σε αυτό τον πλανήτη; Δεν θα μελετούσαμε τα πάντα; Πού μπορούμε να χτίσουμε σπίτια, πού μπορούμε να καλλιεργήσουμε όλα τα απαραίτητα για την τροφή μας; Δεν θα κάναμε όλες εκείνες τις έρευνες που θα μας επέτρεπαν να αξιολογήσουμε το ρυθμό εκείνο κατανάλωσης αγαθών και πόρων του πλανήτη που θα μας είχε σε αρμονία με το φυσικό του περιβάλλον; Θα μολύναμε ανεξέλεγκτα; Θα αφήναμε κάποιους να πεθαίνουν από την στέρηση βασικών αγαθών; Δε νομίζω. Αν είχαμε την τεχνολογία εκείνη που θα μας επέτρεπε να ταξιδέψουμε μέχρι εκεί, τότε σίγουρα στο μυαλό μας θα είχε μπει καλά το γεγονός ότι αν θέλουμε να έχουμε ένα “σπίτι” που είναι σε αρμονία μαζί μας, πρέπει πρώτα να γνωρίζουμε το “σπίτι” μας σπιθαμή προς σπιθαμή και να το φροντίζουμε, για να μας φροντίζει και αυτό. Και φυσικά πρέπει όλοι όσοι ζουν στο νέο αυτό σπίτι να είναι σίγουρο πως μπορούν να έχουν, τουλάχιστον τα βασικά αγαθά.
Ας πάρουμε ένα άλλο σενάριο.
Ας υποθέσουμε ότι σε μερικές χιλιάδες χρόνια από σήμερα, ως δια “μαγείας” 2 πλανήτες ακριβώς σαν τη Γη, ξαφνικά βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο μας και είναι τόσο κοντά μας όσο το φεγγάρι. Μας είναι δηλαδή σχετικά απλό να τους αποικήσουμε και να τους εκμεταλλευτούμε. Αφήνουμε εκτός σεναρίου φυσικά το γεγονός ότι μπορεί αυτοί οι 2 πλανήτες να επηρεάζουν με αρνητικό τρόπο το περιβάλλον στη Γη και υποθέτουμε ότι όλα είναι εντάξει με αυτή τη μαγική εμφάνισή τους.
Ξαφνικά λοιπόν βρισκόμαστε με πολλαπλάσιους φυσικούς πόρους: ορυκτά, φαγητό και άφθονο “χώρο” για όλους μας! Πώς θα επιλέγαμε να αξιοποιήσουμε τον πλούτο αυτών των 2 επιπλέον πλανητών;
Θα περίμενε κανείς ότι έπειτα από ενθουσιώδεις συνεδριάσεις οι Παγκόσμιοι οργανισμοί κρατών θα ανακοίνωναν περιχαρείς: “Εντάξει παιδιά, αυτό ήταν! Ανακαλύψαμε 2 ακόμα πλανήτες, οπότε μην ανησυχείτε καθόλου. Όλοι θα ζήσουμε ευτυχισμένοι με τους παραπάνω πόρους που μας προσφέρουν. Κανείς δε χρειάζεται να πηγαίνει στη δουλειά του υποχρεωτικά, θα φροντίσουμε ώστε να μην υπάρχουν πια ανισότητες και έχθρες για χρήμα κι εξουσία! Ό,τι γνωρίζατε για τον κόσμο μας, έχει πλέον αλλάξει.”
Αν όμως σκεφτούμε πιο ρεαλιστικά και με βάση το πώς λειτουργεί σήμερα το χρηματοπιστωτικό σύστημα και η παγκόσμια κοινωνία, ενδεχομένως η εμφάνισή τους να έφερνε το χάος, όχι παγκόσμια ευημερία. Η κάθε χώρα θα ήθελε το δικό της κομμάτι, επιχειρηματικά συμφέροντα θα σχεδίαζαν επενδύσεις για να ρουφήξουν τους πόρους και μετά να τους πουλήσουν, ίσως μάλιστα να ξέσπαγε κι ένας νέος Παγκόσμιος πόλεμος, προκειμένου να έχει η μια ή η άλλη χώρα το προβάδισμα. Υπό αυτές τις συνθήκες, ακόμα και χίλιους πλανήτες σαν τη Γη να είχαμε, πάλι θα έπρεπε να εργαζόμαστε και να μοχθούμε για τα προς το ζην.
Άρα η εμφάνιση των 2 αυτών πλανητών θα πρόσφερε πραγματικά πολλά στην ανθρωπότητα, μόνο αν μέχρι τότε είχαμε ένα πολύ διαφορετικό σύστημα από το σημερινό. Χωρίς εμπορικές συναλλαγές, χωρίς το χρηματικό κέρδος ως κίνητρο.
Ας μην αφήσουμε να περάσουν χιλιάδες χρόνια ακόμα, γιατί μπορεί να είναι πολύ αργά! Αρκεί να σκεφτούμε σοβαρά σήμερα και να βάλουμε τα θεμέλια ώστε να πραγματοποιηθούν οι απαραίτητες αλλαγές το συντομότερο στον ένα και μοναδικό πλανήτη που έχουμε σήμερα. Τη Γη.
Το “αυθεντικό”, ελαφρώς διαφορετικό κείμενο είχε δημοσιευθεί ΕΔΩ πριν 7,5 χρόνια, τον Ιανουάριο του 2015.
