Πλανητική συνείδηση
Ξέρω πως πολλοί που παρακολουθείτε τη σελίδα είστε πιο “πολεμοχαρείς” από αυτό που θα ακολουθήσει, πως θεωρείτε τα έθνη κάτι πολύ κακό που πρέπει να “καταργηθεί” αμέσως. Όμως, αν θέλετε την άποψή μου, δε χρειάζεται να πετάξουμε στα σκουπίδια τα σημερινά έθνη, όπως δείχνει η εικόνα. Είναι πρακτικά αδύνατο ούτως ή άλλως να γίνει κάτι τέτοιο άμεσα, όπως με ένα “σκουπισματάκι”, όσο υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που νιώθουν πολύ θετικά συναισθήματα όταν αντικρίζουν τη σημαία της πατρίδας τους.
Αρκεί να αποκτήσουμε μία τέτοια αγάπη κι αφοσίωση για ολόκληρο τον πλανήτη μας, που θα προχωρά παράλληλα με εκείνη της χώρας που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε. Υπάρχουν ολοένα και περισσότερα ζητήματα που μας αφορούν όλους ανεξαιρέτως, σε όποια γωνιά της Γης κι αν ζούμε. Για να τα αντιμετωπίσουμε, δεν πρέπει να βάλουμε κανέναν στην άκρη. Δεν περισσεύουν πλούσιοι, φτωχοί, μαύροι ή άσπροι, θρήσκοι ή μη.
Κάπως έτσι δε γινόταν πάντοτε εξάλλου; Τι άλλο είναι τα σημερινά έθνη, εκτός από πολύχρονες ζυμώσεις ανθρώπων, κοινοτήτων, πόλεων, περιοχών που κάποια στιγμή ένιωσαν πως τους ενώνουν πολύ περισσότερα από όσα τους χωρίζουν; Ένας άνθρωπος από την Καλαμάτα σήμερα, μπορεί να είναι αφοσιωμένος στην οικογένεια, στην πολυκατοικία και τη γειτονιά του, την πόλη του, αλλά και τη χώρα του. Γιατί όχι και σε ολόκληρο τον πλανήτη;
Επιρροή για το παραπάνω κείμενο, η απάντηση του Χαράρι εδώ.
