Η ανθρωπότητα έχει προοδεύσει.
Σήμερα είδαμε τα αποτελέσματα για άλλη μια φορά.
Δεν χρειάζεται κάποιος να έχει πόλεμο στη χώρα του για να λαχταρήσει κι εκείνος να λάβει τα πλεονεκτήματα ενός άλλου κόσμου. Πλέον υπάρχει ολοένα και πιο εύκολη ενημέρωση, οπότε η ομορφιά των πιο πλούσιων χωρών μαθαίνεται. Εσείς δε θα επιδιώκατε κάτι καλύτερο για εσάς και την οικογένειά σας; Δε θα τα ρισκάρατε όλα για μια καλύτερη ζωή;
Δυστυχώς είμαστε πολύ λίγοι ως ανθρωπότητα μπροστά στο τεράστιο αυτό πρόβλημα. Δεν είναι, δεν μπορεί να είναι μονάχα ζήτημα μιας χώρας. Μας αφορά όλους. Ακόμα δεν έχουμε μάθει να λειτουργούμε ως ένα είδος – κάποιοι λαοί θεωρούνται κατώτεροι και οι ζωές τους αναλώσιμες.
Δεν υπάρχουν προφανείς και εύκολες λύσεις κατά τη γνώμη μου. Δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει. Αυτό που ξέρω είναι ότι εμείς οι άνθρωποι όταν πραγματικά θεωρούμε κάτι ως πρόβλημα, βρίσκουμε σιγά σιγά την άκρη. Απλώς δεν το θεωρούμε πρώτης προτεραιότητας, έτσι δεν είναι; Κρυμμένοι πίσω από τις πολυτέλειες που μας χαρίζει η τύχη που είχαμε να γεννηθούμε “εδώ” και όχι “εκεί”. Να είμαστε “εμείς” και όχι “εκείνοι”.
