Εισαγωγή στην οικονομία βάσει πόρων

Όταν μιλάμε για πόρους, αναφερόμαστε σε οτιδήποτε έχει αξία, είτε αν βρίσκεται στη φύση, είτε αν είναι φτιαγμένο από τον άνθρωπο, είτε τους ίδιους τους ανθρώπους. Συμπεριλαμβάνουμε τα πάντα: ορυκτά, νερό, τροφή, εργαλεία και εξοπλισμό, γη, κτίρια, ανθρώπινη εργασία, ηλεκτρονικό εξοπλισμό, υπολογιστές, ρομπότ, λογισμικό καθώς και όλα τα gadgets που φτιάχνουμε στη σημερινή κοινωνία.

Πώς θα πληρωνόμαστε για τη δουλειά μας; Πώς θα αποκτούμε πράγματα;

Δε θα υπάρχει χρήμα, ούτε χαρτονομίσματα, ούτε κέρματα, ούτε σε ηλεκτρονική μορφή. Δε θα υπάρχουν τράπεζες, χρηματιστήρια και επιχειρήσεις. Δε θα χρειάζεσαι χρήματα γιατί θα έχεις πρόσβαση σε ό,τι χρειάζεσαι χωρίς κόστος: τροφή, ένδυση, στέγαση, εκπαίδευση, μετακίνηση. Θα έχεις όλα τα μπιχλιμπίδια της σύγχρονης ζωής: τηλεοράσεις, τηλέφωνα, υπολογιστές, φωτογραφικές μηχανές κλπ. Όλοι οι πόροι και ό,τι φτιάχνεται από αυτούς είναι κοινή κληρονομιά όλων των ανθρώπων της Γης.

Χρειάζεται να καταλάβεις πως σε ένα νομισματικό σύστημα, δηλαδή σε ένα σύστημα όπου πρέπει να αγοράζεις τα πάντα, μπορείς να χρησιμοποιείς πόρους στο βαθμό που μπορείς να τους αντέξεις οικονομικά και να τους πληρώσεις. Οι πόροι είναι τεχνητά περιορισμένοι και καθίστανται σπάνιοι με τη χρησιμοποίηση του χρήματος ως μέσο ανταλλαγής. Σε μια οικονομία στην οποία δεν απαιτείται χρήμα για ανταλλαγή πόρων, όλοι οι τελευταίοι είναι σε αφθονία και διαθέσιμοι σε όλους.

Τι πρέπει να χάσουμε για να γίνει αυτό;

Πιθανότατα σκέφτεσαι τώρα: «Μήπως αυτό σημαίνει πως οι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν σε ανεπτυγμένες χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να χάσουν κάτι, ώστε όλοι να γίνουν το ίδιο φτωχοί;». Αν γίνει με έξυπνο τρόπο και με τη χρήση της τεχνολογίας, κανείς δε χρειάζεται να χάσει καμία άνεση ή τον τρόπο ζωής του. Μπορεί να διαλέξεις έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, αλλά αυτό θα είναι επιλογή σου επειδή θα έχεις πολύ περισσότερες εναλλακτικές. Τα πράγματα θα είναι έτσι, ώστε ο τρόπος ζωής ενός μέσου ατόμου σε ένα σύστημα σαν την οικονομία βάσει πόρων, θα ξεπεράσει πολύ γρήγορα σε ποιότητα, ακόμα κι αυτόν που ζει σήμερα η «πλούσια ελίτ».

Φαντάσου για λίγο έναν κόσμο, στον οποίο όλο το νερό στον πλανήτη είναι ιδιοκτησία κάποιων ανθρώπων. Αν θες να πιεις νερό, πρέπει να το αγοράσεις από κάποιον (κοντεύουμε να φτάσουμε σε τέτοιο σημείο στις μέρες μας). Αν κάποιος σε αυτόν τον κόσμο πρότεινε πως το νερό θα έπρεπε να μοιράζεται σε όλους, πως κανείς δε θα έπρεπε να πληρώνει κάποιον άλλο για το δικαίωμά του να πιει νερό από ένα ρέμα, αυτή η πρόταση δεν θα σου ακουγόταν και τόσο τρελή. Αυτό συμβαίνει γιατί έχεις το πλεονέκτημα να έχεις ζήσει σε έναν κόσμο, στον οποίο αγαθά σαν το νερό και τον αέρα είναι δωρεάν για όλους και έχεις απολαύσει την αφθονία τους. Είναι τόσο δύσκολο λοιπόν για εμάς να φανταστούμε έναν κόσμο στον οποίο όλοι οι πόροι είναι δωρεάν και διαθέσιμοι για όλη την ανθρωπότητα;

Έχεις ποτέ παρατηρήσει πως όταν η οικονομία πέφτει σε ύφεση, σταδιακά φτάνει σε ένα τέλμα, παρ’όλο που τίποτα δεν έχει αλλάξει; Τα ράφια των μαγαζιών είναι γεμάτα, οι εταιρείες είναι απασχολημένες παράγοντας πράγματα, ωστόσο οι άνθρωποι σταματούν να αγοράζουν. Με τη μείωση της ζήτησης για περισσότερα πράγματα, οι εταιρείες αρχίζουν να απολύουν εργαζόμενους, το οποίο οδηγεί σε μικρότερα φορολογικά έσοδα, περαιτέρω μείωση της ζήτησης και ούτω καθεξής. Έχουμε ένα φαύλο κύκλο μιας οικονομίας σε πτώση. Τι άλλαξε; Υπάρχουν στην αγορά όσα αγαθά υπήρχαν και πριν. Ο πλούτος του έθνους δεν μεταβλήθηκε εν μία νυκτί, ωστόσο ξαφνικά κανείς δεν έχει χρήματα να ξοδέψει και οι εταιρείες περνούν δύσκολες ώρες. Η αλήθεια είναι πως όλο αυτό δεν είναι αληθινό, αλλά προπέτασμα καπνού. Δεν υπάρχει έλλειψη προϊόντων και πόρων, ούτε αναγκών. Υπάρχει μόνο έλλειψη χρήματος και όπως είπαμε προηγουμένως το χρήμα δεν είναι αληθινό, αλλά τεχνητό.

Δεν σου έχει φανεί ποτέ παράξενο το γεγονός πως έχουμε ρεκόρ άδειων σπιτιών στην αγορά και παράλληλα ρεκόρ άστεγων οικογενειών; Δεν είναι περίεργο που τα καταστήματα δυσκολεύονται να βρουν πελάτες για να αγοράσουν την τροφή που πουλάνε, ενώ την ίδια στιγμή έχουμε ρεκόρ φτωχών οικογενειών και πεινασμένων παιδιών; Είναι τρόπος λειτουργίας μιας σύγχρονης κοινωνίας αυτός; Πρέπει να είναι πάντα έτσι τα πράγματα; Η απάντηση είναι ένα εκκωφαντικό ΟΧΙ! Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν άφθονοι πόροι διαθέσιμοι, απλώς είναι σε έλλειψη με τεχνητό τρόπο, ώστε να ελέγχονται μέσω του χρήματος.

Και όσον αφορά το περιβάλλον και την εξάντληση των πόρων;

Υπάρχει το ερώτημα κατά πόσο ένας πόρος είναι βιώσιμος, το οποίο προσδιορίζει τον ρυθμό με τον οποίο μπορεί να καταναλώνεται, χωρίς κάποια στιγμή να εξαντληθεί. Η χρήση μη-ανανεώσιμων πόρων σαν το πετρέλαιο πρέπει να ελαχιστοποιηθεί, διαφορετικά μπορεί να στερήσουμε μία πολύτιμη ύλη από τις μελλοντικές γενιές. Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις που δεν περιλαμβάνουν το να βγάζουμε πετρέλαιο από το έδαφος, όμως η ανάγκη για κέρδος και η ανθρώπινη απληστία εμποδίζουν την πλήρη ανάπτυξη αυτών των τεχνολογιών. Αν δεν υπήρχε ο παράγοντας του κέρδους, η εξέλιξη των εναλλακτικών πηγών ενέργειας θα προχωρούσε ραγδαία, αντικαθιστώντας το πετρέλαιο πιθανόν εντός μιας δεκαετίας. Επιπλέον, μην σε πιάνει ανησυχία πως οι χώρες που παράγουν πετρέλαιο θα χρεοκοπούσαν. Όντας μέλη μιας παγκόσμιας οικονομίας βάσει πόρων, θα απολάμβαναν έναν τρόπο ζωής που δε θα μπορούσε να εξασφαλιστεί, ούτε με το χρήματα όλου αυτού του πετρελαίου.

Αν αναλύσεις τι χρειάζεται για να αποκτήσουμε κάτι, είτε ορυκτά από το έδαφος είτε μια λαξευτή κολόνα από ένα κομμάτι μάρμαρο ή τον βαρύ εξοπλισμό που χρησιμοποιείται για να ανοιχτεί μια διώρυγα, συνειδητοποιείς πως όλα τελικά έχουν να κάνουν με μονάδες εργασίας που δαπανώνται για να παραχθεί συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Με άλλα λόγια, το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να υπολογίσουμε την ενέργεια που καταναλώνεται για να πραγματοποιηθεί αυτή η δουλειά. Αν είχαμε απεριόριστη προμήθεια ενέργειας και δεν είχαμε την ανάγκη για μεγαλύτερα κέρδη σε σχέση με τους ανταγωνιστές μας, θα μπορούσαμε να έχουμε πρόσβαση σε απεριόριστους πόρους, αρκεί αυτοί οι πόροι να υπάρχουν κάπου σε φυσική μορφή.

Υπάρχουν τεράστια αποθέματα πόρων. Ο φλοιός της Γης και οι ωκεανοί περιέχουν τρισεκατομμύρια φορές τους ορυκτούς πόρους που έχει χρησιμοποιήσει το ανθρώπινο είδος από την εποχή που κατέβηκε από τα δέντρα. Επιπλέον, πριν καταναλώσουμε όλους τους πόρους της Γης, υπάρχει μια ισομεγέθης ή ακόμα μεγαλύτερη ποσότητα πόρων που μας περιμένει στα εκατομμύρια των αστεροειδών και στα φεγγάρια του ηλιακού μας συστήματος. Δεν υπάρχει λόγος να ξεζουμίσουμε εντελώς τη Γη.

Πώς θα αποκτήσουμε απεριόριστη ποσότητα ενέργειας;

Ο κόσμος μας είναι ενεργειακά φτωχός αυτή τη στιγμή και αυτό συμβαίνει επειδή η ανεπάρκεια αυτή είναι προσχεδιασμένη. Όσοι κατασκευάζουν ενεργειακές πηγές, ηλιακή, αιολική, κυματική, γεωθερμική ή πυρηνική, πρέπει να ανταγωνιστούν την πιο φθηνή πηγή ενέργειας –που συνήθως είναι το πετρέλαιο ή ο άνθρακας – προκειμένου να βγάλουν κέρδος. Σε μια οικονομία βασισμένη στο χρήμα, εάν το κόστος απόκτησης ενέργειας είναι μεγαλύτερο από τον φθηνότερο πόρο, τότε είναι μάλλον αδύνατο να χρηματοδοτηθεί για ανάπτυξη. Δείτε απλώς τι έγινε το 2011 με την εταιρεία Solyndra που παρήγαγε ηλιακές κυψέλες. Δεν ήταν δυνατόν να ανταγωνιστεί τις αντίστοιχες, χρηματοδοτούμενες από το κράτος κινεζικές εταιρείες.

Σε μια οικονομία βάσει πόρων, δεν παίζει ρόλο η ενέργεια χαμηλότερου κόστους. Αν κάποια ενεργειακή πηγή παράγει περισσότερη ενέργεια από αυτή που χρειάστηκε για να κατασκευαστεί, αφού λάβουμε υπόψιν όλους τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, θα έχει καθαρό θετικό αντίκτυπο στον παγκόσμιο εφοδιασμό με ενέργεια. Υπάρχουν τεράστιες, ανεκμετάλλευτες ακόμα, δυνατότητες παραγωγής ενέργειας από τον ήλιο, τον αέρα, τη γεωθερμία και τα κύματα. Έχουμε αρκετή ανανεώσιμη ενέργεια για τις ανάγκες του πολιτισμού μας για πολλές χιλιάδες χρόνια. Δεν είναι η ενέργεια ανεπαρκής, έχουμε ένα κοντόφθαλμο νομισματικό σύστημα που εμποδίζει την εκμετάλλευσή της.

Πώς θα διανέμονται τα πράγματα στους ανθρώπους; Πώς θα γίνεται αυτό με δίκαιο τρόπο;

Εντάξει λοιπόν, υπάρχει όλη αυτή η ενέργεια και μαζί με αυτή απεριόριστοι πόροι. Πώς λοιπόν μπορούμε να διασφαλίσουμε μια δίκαιη και έντιμη διανομή στους ανθρώπους και να αποφύγουμε τις σημερινές καταχρήσεις, όπου κάποιοι προσπαθούν να έχουν το μονοπώλιο πάνω σε έναν πόρο ώστε να αποκτήσουν δύναμη; Ποιος κάνει κουμάντο; Ποιος αποφασίζει τι και πόσο θα πάρει ο καθένας; Πώς θα εμποδίσουμε τη διαφθορά; Η απάντηση μπορεί να σε σοκάρει αρχικά, οπότε αφιέρωσε λίγο χρόνο πριν αγανακτήσεις. Κανείς δε θα κάνει κουμάντο, υπολογιστές θα ελέγχουν τα πάντα. Δε θα υπάρχει κεντρική κυβέρνηση να παίρνει αποφάσεις. Δε θα υπάρχει αρχηγός. Θα ξεμπερδέψουμε με τα πολιτικά γραφεία.

Στα πρώτα στάδια, πριν η πλήρης αυτοματοποίηση μέσω υπολογιστών είναι διαθέσιμη, μπορεί να έχουμε επαγγελματίες και επιστήμονες που ειδικεύονται σε συγκεκριμένους τομείς για να βοηθήσουν να οργανώσουμε και να συντονίσουμε τα πράγματα. Οι διαχειριστές θα μπορούν να δουλεύουν λίγες ώρες τη μέρα. Επιπλέον το μεγαλύτερο μέρος αυτής της εργασίας θα μπορεί να γίνεται και από το σπίτι. Κατά τη μετάβαση, οι διαχειριστές των πόρων δε θα μπορούν να αποκομίσουν προσωπικό όφελος από τη δουλειά τους γιατί δε θα μπορούν να συσσωρεύσουν περιουσιακά στοιχεία, όπως πιθανώς θα έκαναν σε μια νομισματική κοινωνία. Δε θα μπορούν να έχουν μεγαλύτερη προσβασιμότητα σε έναν πόρο από όση θα μπορεί να έχει οποιοσδήποτε άλλος. Έτσι εξαφανίζουμε το κίνητρο της διαφθοράς. Αν ένας διαχειριστής είναι ακατάλληλος, είναι εύκολο να βρεθεί αντικαταστάτης.

Η ανάγκη είναι αυτή που θα καθορίζει τη διανομή των πόρων. Η ανάπτυξη της αυτοματοποίησης ώστε να αντικατασταθούν οι διαχειριστές και άλλες θέσεις όπου χρειάζεται ανθρώπινη εργασία, θα είναι επείγουσα προτεραιότητα. Ξέχνα αυτά που έχεις δει σε ταινίες όπως «Ο Εξολοθρευτής». Οι υπολογιστές δεν είναι ταγμένοι στο να καταστρέψουν την ανθρωπότητα. Αυτά είναι φαντασιώσεις για να πωλούνται εισιτήρια στο σινεμά. Ένας υπολογιστής, ο οποίος δε θα έχει αισθήματα και καμία άλλη επιθυμία εκτός από το να υπηρετεί την ανθρωπότητα, θα ελέγχει τους πόρους. Η τεχνολογία θα είναι φιλική προς όλους τους ανθρώπους και θα δημιουργήσει έναν κόσμο με σχεδόν απεριόριστες δυνατότητες.

Υπολογιστές θα μετρούν, θα εντοπίζουν όλους τους πόρους του πλανήτη και θα σχεδιάζουν τη μεταφορά και κατασκευή όλων των αγαθών, συμπεριλαμβανομένης της τροφής, του ρουχισμού, των κτιρίων και άλλων υποδομών. Δεδομένου πως υπάρχουν υπεραρκετοί πόροι για να καλυφθούν οι ανάγκες, δεν υπάρχει λόγος να επιβληθούν περιορισμοί, εκτός αν κάποιοι πόροι είναι μη-ανανεώσιμοι. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι υπολογιστές θα βρίσκουν τρόπους ώστε να μην καταναλώνεται αυτός ο πόρος ή να αντικαθίσταται από έναν ανανεώσιμο. Για παράδειγμα, αυτοκίνητα και φορτηγά που χρησιμοποιούν βενζίνη θα είναι πια ξεπερασμένα και θα αντικατασταθούν όλα από ηλεκτρικά ή υβριδικά, τα οποία θα μπορούν να χρησιμοποιούν ανανεώσιμα καύσιμα για εκτενές χρονικό διάστημα. Όλες οι σημερινές χρήσεις του πετρελαίου θα μπορούσαν να αντικατασταθούν από ανανεώσιμες πηγές και πιο υγιείς εναλλακτικές. Αυτό που λείπει, είναι η προσπάθεια, ώστε κάτι τέτοιο να γίνει πραγματικότητα.

Όσο αφορά τη δουλειά, τι θα κάνουν οι άνθρωποι;

Μια τόσο σημαντική αλλαγή όσο αυτή που προτείνεται από την οικονομία βάσει πόρων, δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί εν μία νυκτί χωρίς κάποιου είδους σοβαρή κατάρρευση της κοινωνίας ή επανάσταση από τους ανθρώπους. Όλοι ελπίζουμε να αποφευχθούν και τα δύο αυτά σενάρια, γιατί θα υπάρξει μεγάλη δυστυχία. Αν μπορέσουμε να πετύχουμε μία ειρηνική μετάβαση με την πάροδο του χρόνου σε μια οικονομία βάσει πόρων, τότε θα υπάρξει μια περίοδος όπου θα είναι ακόμα απαραίτητο οι άνθρωποι να δουλεύουν μέχρι να αυτοματοποιηθούν οι δουλειές τους. Μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε για το πώς ακριβώς θα μπορούσε να συγχρονιστεί όλο αυτό, καθώς θα μπορούσε να γίνει με πολλούς τρόπους. Ένας τρόπος θα μπορούσε να είναι να ζητηθεί από ανθρώπους με απαραίτητες ικανότητες να αφιερώσουν εθελοντικά τον χρόνο τους. Από τη στιγμή που οι ανάγκες τους ικανοποιούνται, οι περισσότεροι άνθρωποι θα θέλουν να νιώσουν το αίσθημα της ικανοποίησης του ότι κατάφεραν να πετύχουν κάτι. Τι θα μπορούσε να προσφέρει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να βοηθήσεις να μεταβεί η ανθρωπότητα σε έναν πολιτισμό που θα μπορούσε να διαρκέσει χιλιετηρίδες, ενώ ταυτόχρονα θα διατηρήσει τη Γη ως κατοικήσιμο περιβάλλον;

Καθώς η αυτοματοποίηση θα αντικαθιστά την ανάγκη για ανθρώπινη εργασία, οι ώρες δουλειάς θα μειώνονται, ωσότου δε θα υπάρχει ανάγκη για καθόλου εργασία. Η αυτοματοποίηση των εργασιών θα γίνει με γρήγορο ρυθμό, γιατί δε θα υπάρχουν οικονομικοί περιορισμοί να περιορίζουν την εξέλιξη, ούτε αρνητικός αντίκτυπος στην κοινωνία με την απώλεια θέσεων εργασίας. Η τεχνολογία θα είναι φιλική προς εμάς και η εξάλειψη της δουλειάς μέσω της τεχνολογίας ένα όφελος για την κοινωνία. Όλοι θα ωφελούνται από την τεχνολογία, όχι μόνο οι μέτοχοι, όπως βλέπουμε σήμερα.

Όταν δε θα είναι πλέον απαραίτητο όλοι μας να υπολογιζόμαστε ως ανθρώπινο δυναμικό, θα είμαστε ελεύθεροι να αφιερώσουμε τον χρόνο μας σε όποιον τομέα μας ενδιαφέρει. Φαίνεται απίθανο να έχουμε ένα κόσμο όπου όλοι θα κάθονται στον καναπέ, απλώς θα τρώνε και θα παχαίνουν. Ή μάλλον είμαι σίγουρος πως θα υπάρχουν και λίγοι τέτοιοι, ειδικότερα η πρώτη γενιά που μεγάλωσε σε έναν κόσμο με περιορισμένους πόρους. Οι άνθρωποι θα χρειαστεί να προσαρμοστούν στην ιδέα της αφθονία. Είναι περίεργο ωστόσο, το ότι οι άνθρωποι που έχουν την τύχη να συνταξιοδοτούνται νωρίς, δεν περνούν τις μέρες τους στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση, αλλά βρίσκουν άλλους τρόπους να διανθίζουν τη ζωή τους. Επιστρέφουν στο σχολείο, ασχολούνται με την έρευνα ή με την εκκλησία τους, μαθαίνουν να παίζουν μουσική, επισκέπτονται τη φύση ή κάνουν ταξίδια. Η απόφαση είναι δική σας. Είναι δική σας η ζωή, να τη ζήσετε όπως επιθυμείτε.

Τι θα γίνει με τις μετακινήσεις, θα εξακολουθούμε να έχουμε αυτοκίνητα, λεωφορεία, τρένα και αεροπλάνα;

Η απλοποιημένη απάντηση στην παραπάνω ερώτηση είναι πως στην αρχή, ναι. Ωστόσο, θα υπάρξει μεγάλη ώθηση στο να μετασχηματιστούν όλες οι μετακινήσεις σε άλλες μορφές, πιο αποτελεσματικές και «καθαρές». Για παράδειγμα, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα αντικαταστήσουν τα βενζινοκίνητα.

Ένα σενάριο θα ήταν οι πόλεις του μέλλοντος να παρέχουν ηλεκτρικά αυτοκίνητα με ενσωματωμένα συστήματα αυτόματης πλοήγησης. Αυτή η τεχνολογία υπάρχει ήδη σήμερα.

Τα αυτόνομα αυτοκίνητα του μέλλοντος είναι εδώ.

Θα μπορούσες να έχεις ένα μπρελόκ σαν αυτό που έχεις σήμερα για να ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου σου, απλώς αυτό το μπρελόκ όταν το πατάς θα καλεί ένα αυτοκίνητο που θα σε περιμένει έξω από το σπίτι σου. Ένα από τα πολλά αυτόνομα αυτοκίνητα της πόλης, θα σε γυρίζει μετά στο σπίτι σου. Θα μπαίνεις στο όχημα και θα του λες πού να σε πάει και το αυτόνομο αυτοκίνητο θα το κάνει. Αφού θα σε γυρίζει, θα επιστρέφει στον δημοτικό χώρο στάθμευσης και θα αναμένει την επόμενη εντολή παραλαβής. Είναι ένα αυτοματοποιημένο κατά παραγγελία ταξί, χωρίς οδηγό ή ταξίμετρο. Δεν θα χρειάζεται να παράγονται τόσα πολλά αυτοκίνητα, όσα έχουμε σήμερα. Μόνο όσα χρειάζονται για να εξυπηρετήσουν όσους πρέπει να μετακινηθούν από το ένα σημείο στο άλλο. Όταν δεν θα μεταφέρουν ανθρώπους, τα αυτόνομα αυτοκίνητα θα μπορούν να μεταφέρουν αγαθά από το ένα μέρος στο άλλο. Όταν χρησιμοποιείς ένα αντικείμενο στην κουζίνα, θα σκανάρεις τον κωδικό του. Αυτόματα, το ίδιο αντικείμενο θα προγραμματίζεται να παραδοθεί στο σπίτι σου την επόμενη μέρα με ένα αυτόνομο αυτοκίνητο, όπως γίνεται σήμερα με το ταχυδρομείο ή τις παραλαβές κούριερ. Τα ράφια της κουζίνας σου δεν θα είναι ποτέ άδεια.

Όσον αφορά τις μεγαλύτερες αποστάσεις, θα είναι διαθέσιμες και άλλες επιλογές. Τα ηλεκτρικά τρένα είναι τα πιο αποτελεσματικά και έχουν το μικρότερο αντίκτυπο στο περιβάλλον. Θα μπορούσαν ακόμα και να κινούνται υπόγεια, ώστε να μην διαταράσσουν το περιβάλλον ανάμεσα στις πόλεις. Τρένα υψηλών ταχυτήτων θα κατασκευαστούν για ηπειρωτικά ταξίδια και μετακινήσεις. Τέλος, τα διηπειρωτικά ταξίδια που τώρα γίνονται με αεροπλάνα, θα μπορούν να αντικατασταθούν με υπερ-γρήγορα τρένα μαγνητικής αιώρησης που θα ταξιδεύουν σε τούνελ και θα ξεπερνάνε τα 1.600 χιλιόμετρα την ώρα.

Και σχετικά με το φαγητό; Μου αρέσει να τρώω.

Η τροφή, όπως κάθε άλλος πόρος, δε θα κοστίζει τίποτα. Πολλά πράγματα θα βοηθούν στο να εξασφαλίζουμε επαρκή ποσότητα φαγητού για κάθε άνθρωπο στον πλανήτη. Κανείς δε θα πεινά σε αυτό το σύστημα. Πολλά τρόφιμα θα καλλιεργούνται σε υδροπονικά ή αεροπονικά θερμοκήπια όλο το χρόνο, σε κάθε κλίμα. Έτσι θα αυξηθεί η απόδοση ανά στρέμμα κατά 100% – 500% και θα καταναλώνεται 70% – 80% λιγότερο νερό. Θα χρειάζονται επίσης πολύ λιγότερα εντομοκτόνα, αφού δε θα χρησιμοποιείται χώμα και επίσης θα μειωθεί δραστικά η αναγκαία ποσότητα λιπασμάτων. Αυτό σημαίνει επίσης πως περισσότερη τροφή μπορεί να καλλιεργηθεί σε τοπικό επίπεδο, μειώνοντας έτσι την ενέργεια που καταναλώνεται, χρονικές καθυστερήσεις, και φύρα που προκαλείται από τη μεταφορά. Άλλα τρόφιμα τα οποία δεν είναι εύκολο να καλλιεργηθούν σε θερμοκήπιο, θα ελέγχονται και θα συντονίζονται από το σύστημα που ελέγχει τους πόρους.

Το κρέας θα εξακολουθήσει να είναι διαθέσιμο, ωστόσο να περιμένετε μια μεταστροφή προς το συνθετικό κρέας, το οποίο παράγεται χωρίς να χρειάζεται η θανάτωση κάποιου ζώου. Στην πραγματικότητα, είναι όπως αυτό που ήδη γνωρίζουμε, μιας και παράγεται από αληθινά ζωικά κύτταρα. Η μόνη διαφορά έγκειται στο ότι κανένα ζώο δε χρειάζεται να υποφέρει και να πεθάνει για να μας το παρέχει και η θρεπτική του αξία, η γεύση και τα λιπαρά θα μπορούν να ελέγχονται καλύτερα.

Ο πολιτισμός που ζούμε μας έχει κάνει να ψάχνουμε τη γρήγορη τροφή, γιατί δεν έχουμε το χρόνο να μαγειρέψουμε. Θα μας πάρει χρόνο να προσαρμοστούμε, αλλά με περισσότερο ελεύθερο χρόνο διαθέσιμο, οι σημερινές τροφές fast food θα δώσουν τόπο σε ποιοτικά ανώτερες που είναι πιο θρεπτικές. Επιπλέον, όταν οι λομπίστες του φαγητού αποχωρήσουν από την Ουάσινγκτον και η διαφήμιση είναι πια απαρχαιωμένη, τότε ίσως να μπορούμε να φέρουμε πάλι υγιεινές τροφές στα σχολεία για τα παιδιά μας. Δεν υπάρχει καλύτερο δώρο για τα παιδιά μας από αυτό, σε συνδυασμό με το να αφιερώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στο να ακολουθούμε γενικότερα έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής από ό,τι σήμερα. Περισσότερη λοιπόν και πιο υγιεινή ζωή.

Και τι θα γίνει με τη δημιουργικότητα και την ιδιαίτερη φύση του καθενός; Θα αναγκαστούμε να είμαστε όλοι το ίδιο;

Όχι. Στην πραγματικότητα, θα μπορεί κανείς να εκφράσει τον εαυτό του πολύ περισσότερο από ό,τι σήμερα. Είναι αλήθεια πως δεν θα υπάρχουν 27 εκδόσεις του ίδιου προϊόντος από διάφορες ανταγωνιζόμενες εταιρείες. Ωστόσο, με το να φέρουμε την παραγωγή πιο κοντά στην πηγή της κατανάλωσης, έτσι όπως περιμένουμε να γίνει με την τεχνολογία της τρισδιάστατης εκτύπωσης τα επόμενα χρόνια, οι άνθρωποι θα είναι σε θέση να διαμορφώνουν την παραγγελία τους με χιλιάδες διαφορετικούς τρόπους. Για ρούχα πχ, θα μπορείς να επιλέξεις από χιλιάδες διαφορετικά στυλ και χρώματα και όχι μόνο από αυτά που παράχθηκαν μαζικά από σκλάβους σε «κάτεργα» πριν από έξι μήνες.

Στα σχολεία μας, αντί να κατηχούμε τα νέα παιδιά να βρουν μια δουλειά και να δουλεύουν για ένα μισθό σαν σκλάβοι, μπορούμε να τα διδάξουμε έτσι ώστε να αποκτήσουν ικανότητες για αναλυτική και σκέψη χωρίς περιορισμούς. Η παπαγαλία θα αντικατασταθεί με πρακτική, εξερεύνηση και πειραματισμό. Κάθε παιδί θα έχει την ευκαιρία και θα ενθαρρύνεται να γίνει ένας Αϊνστάιν ή ένας Έντισον. Οι δυνατότητες που έχουμε μέσα μας θα βρουν χώρο για να αναπτυχθούν.

Τι θα γίνει με την περίθαλψη και την ιατρική;

Όπως και με όλα τα υπόλοιπα, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη θα είναι δωρεάν. Ειδικοί για την υγεία θα δουλεύουν με κίνητρό τους, όχι τον πλουτισμό, αλλά την επιθυμία να κάνουν κάτι σημαντικό στη ζωή τους, να κάνουν τη διαφορά. Χωρίς το χρήμα και οικονομικούς περιορισμούς, θα έχουμε την καλύτερη, τεχνολογικά εφικτή περίθαλψη. Οι αποφάσεις θα βασίζονται αποκλειστικά πάνω σε ό,τι θα έχει καλύτερο αποτέλεσμα στη θεραπεία του ασθενή και όχι σε αυτό που θα οδηγήσει στο μεγαλύτερο κέρδος για μια εταιρεία.

Αυτή τη στιγμή η φαρμακοβιομηχανία μας είναι λειψή. Με βάση τον τρόπο που λειτουργεί το σημερινό κοινωνικοοικονομικό μοντέλο θα ήταν λογικό να υποθέσουμε πως μπορεί να υπάρχουν φαρμακευτικά σκευάσματα τα οποία, παρότι μπορεί να είναι λειτουργικά, δεν κυκλοφόρησαν λόγω του ότι δε θα ήταν επικερδή προϊόντα. Αυτό συνήθως μεταφράζεται σε προσπάθεια προσαρμογής της διαδικασίας παραγωγής του φαρμάκου ώστε να είναι πιο οικονομικά αποδοτικό.

Φανταστείτε τώρα έναν κόσμο όπου δεν θα υπάρχουν οικονομικοί περιορισμοί για τέτοιες έρευνες. Ένας κόσμος στον οποίο η προσπάθεια που γίνεται για μια έρευνα εξαρτάται μόνο από την προοπτική να βελτιωθεί η καθημερινότητα μας και όχι από μία αναφορά για χαμένα κέρδη. Φανταστείτε ένα κόσμο όπου η ιατρική επιστήμη αρχίζει να εστιάζει στο πώς θα μας κρατά υγιείς, αντί να προσπαθεί να μας θεραπεύσει αφού αρρωστήσουμε. Φανταστείτε ένα νέο κόσμο με απεριόριστες δυνατότητες.

Περίληψη

Υπάρχουν πολλά περισσότερα που αφορούν την οικονομία βάσει πόρων και δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν σε αυτό το σύντομο άρθρο. Η έκταση αυτών των ιδεών για τις οποίες μιλήσαμε είναι τεράστια και πολλές από αυτές πρέπει να εξελιχθούν περισσότερο, να ελεγχθούν και να αποτιμηθούν πριν περάσουν σε εφαρμογή. Για κάθε λεπτομέρεια υπάρχουν 100 ερωτήματα ακόμα που πρέπει να απαντηθούν. Πολλά από αυτά δε μπορούν να λάβουν απάντηση πριν αρχίσουν να ξεδιπλώνονται τα γεγονότα. Μέχρι τότε, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προετοιμαζόμαστε και να ενημερώνουμε τους ανθρώπους για τις δυνατότητες. Υπάρχει μπροστά μας πολύ σκληρή δουλειά που πρέπει να γίνει.

Η επιβράβευση θα αξίζει τον κόπο: να φτιάξουμε μια υγιή, ζωντανή κοινωνία και έναν τρόπο ζωής που θα ζήλευε ακόμα και η σημερινή τάξη των εκατομμυριούχων. Οι άφθονοι πόροι θα μοιράζονται δίκαια σε όλη την ανθρωπότητα. Επιπλέον, θα δώσουμε τέλος στους πολέμους, στη φτώχεια, στον ανθρώπινο πόνο και στα περισσότερα εγκλήματα. Το να ζει κανείς στον πλανήτη Γη θα είναι μια πραγματικά ευχάριστη εμπειρία.

Σας ενθαρρύνω να ασχοληθείτε με την οικονομία βάσει πόρων και να μάθετε όσα περισσότερα μπορείτε. Αν σας συγκινήσουν όσα μάθετε, όπως εμένα, διάφορα project ανά τον κόσμο (TROM, The Venus Project, The Zeitgeist Movement) αναζητούν εθελοντές για διάφορες εργασίες και σας προτείνω να κάνετε αίτηση για να προσφέρετε τον χρόνο σας και να βοηθήσετε να πραγματοποιηθούν οι ιδέες που συζητήσαμε εδώ.

Αρχικό κείμενο

Μετάφραση στην ελληνική γλώσσα: Αλέξανδρος Μαντάς
Επιμέλεια τελικού κειμένου: Πολιτισμός Τύπου 1