Η κοινωνία μας είναι ακόμα πρωτόγονη.
Μην ξεχνάτε ότι το διαδίκτυο, το YouTube, το Netflix, τα αυτοκίνητα και τα σούπερ μάρκετ, οι λαμπτήρες και η σύγχρονη ιατρική, δεν κάνουν την κοινωνία μας «πολιτισμένη». Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα (συχνά) σκλαβωμένων ανθρώπων που παράγουν «πράγματα» σε μια κοινωνία που βασίζεται στο εμπόριο. Τεχνολογικά, ως κοινωνία, είμαστε αρκετά προηγμένοι αλλά ηθικά είμαστε πρωτόγονοι.
Παρά όλη αυτή την τεχνολογική πρόοδο, οι άνθρωποι εξακολουθούν να αναγκάζουν ΟΛΑ τα δισεκατομμύρια μέλη τους να κάνουν κάποιου είδους εμπορική συναλλαγή για να επιβιώσουν, παρά το γεγονός ότι μπορούν να ταΐσουν, να στεγάσουν και να τους φροντίσουν όλους στη Γη. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε ακόμα πρωτόγονοι και δεν έχουμε μεγαλύτερους στόχους όπως η εξερεύνηση, η πρόοδος της τεχνολογίας και της επιστήμης, η κατανόηση από πού ήρθαμε και πού οδεύουμε… Το μόνο που κάνουν οι άνθρωποι κάθε μέρα που περνά είναι να εμπορεύονται.
Δούλοι και ιδιοκτήτες δούλων. Σαν ρομπότ.
Αν αφαιρέσεις τον ηλεκτρισμό, το διαδίκτυο, τα gadget, το ζεστό νερό και τα μαζικά παραγόμενα προϊόντα – πράγματα – μένεις με ανθρώπους «γυμνούς» που το μόνο που θέλουν είναι να αποκτούν ολοένα και περισσότερα, να «παντρευτούν», να δουλέψουν, να κάνουν παιδιά, να πίνουν και να χαίρονται για τη δική τους φυλή.
Το περιβάλλον είναι που δημιουργεί αυτές τις συμπεριφορές, οπότε αν δεν αλλάξουμε το «νοητικό» μας περιβάλλον δεν θα αλλάξει τίποτα. Δεν χρειαζόμαστε νέα τεχνολογία, νέα επιστήμη, νέα υλικά. Χρειαζόμαστε νέες ζωές για τα μέλη αυτού του είδους. Ζωές χαλαρές και με φροντίδα. Επιστημονικός, παγκόσμιος προσανατολισμός και μη-ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Έτσι, εάν τα Ηνωμένα Έθνη ή άλλα θεσμικά όργανα θέλουν ποτέ να λύσουν οποιοδήποτε παγκόσμιο ζήτημα, πρέπει πρώτα να προτείνουν ότι πρέπει να φροντίσουμε τους ανθρώπους και να τους χτίσουμε μια αξιοπρεπή ζωή. Όλους μας, όχι μόνο τους πιο φτωχούς. Είμαστε όλοι εγκλωβισμένοι σε αυτή την «εμπορική» φυλακή. Δεν μπορείς να περιμένεις να αναδυθεί μια διαφορετική κοινωνία όταν το μόνο που κάνουν οι άνθρωποι είναι να σκλαβώνουν και να ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον. Ένας κόσμος που το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό.
Καλή 1η Μαΐου σε όλους τους σκλάβους που πήραν μία ημέρα ρεπό. Τι ντροπιαστική κοινωνία.
Κείμενο από TROM.
